Over Abdij de Boscodon, St. Véran en veel meer....

Hoi allemaal!

Wow Jeroen! Jij gaat naar de wedstrijd vanavond? :-) Tegen de tijd dat je dit leest ben je alweer terug natuurlijk en hoop ik dat je helemaal uit je bol hebt kunnen gaan in je oranje pakkie! :-)

Oja, ik wil iedereen trouwens even hartstikke bedanken voor de leuke, lieve en meelevende reacties! Is altijd leuk om te lezen natuurlijk als je weer even inlogt! :-)

Nou, met het weer is het inmiddels helemaal goed gekomen..... sinds twee dagen is het hier nu tropisch! :-) Geen wolkje meer aan delucht te zien. Waar we eerst de caravan in vluchtten om de warmte op te zoeken, vlucht ik nu soms naar binnen voor de verkoeling. De caravan blijkt waanzinnig goed geïsoleerd en ookal staat de zon er de hele dag op te joekelen, dan nog blijft het redelijk koel van binnen. Het is echt een ideaal ding! :-)

Dus, al met al, hebben we een paar heerlijke dagen achter de rug. Uiteraard hebben we van de week onze auto weer opgehaald. Hij loopt nog steeds niet helemaal lekker en we zijn met de ANWB bezig om hem toch nog even opnieuw na te laten kijken. Hij rijdt wel en we zijn er ook gewoon mee weg geweest maar helemaal toppie is het niet. Ergens begin volgende week zullen we er waarschijnlijk dus toch nog even mee langs de garage gaan.

In de tussentijd proberen we ons hier niet teveel aan te ergeren (hetgeen wel steeds moeilijker wordt moet ik zeggen...). We zijn in ieder geval een paar dagen lekker weggeweest en hebben weer veel moois gezien! :-)

Zo zijn we van de week naar de Abdij de Boscodon geweest. Dat is hier vlakbij dus we hoefden niet lang in de auto te zitten... ;-) Het is een mooie abdij uit de 11e eeuw en het ligt in een prachtige omgeving midden in de bossen. Het voordeel van zo vroeg in het seizoen hier zijn is, dat het overal nog behoorlijk rustig is en we dus geen last hebben van hordes toeristen. Dus konden we op ons gemak de abdij en de omgeving verkennen. We hebben er een behoorlijke pittige wandeling gemaakt naar een bron “La Fontaine de L'Ours”. Nu hebben we wel een beetje gesmokkeld want eigenlijk is de wandeling 5 kilometer. Maar omdat de weg naar de bron non-stop zo een 13% aan het stijgen is, hebben we 2 kilometer met de auto afgelegd en hebben we de laatste 3 gelopen... :-) Het was een prachtige wandeling dwars door het bos met op veel plaatsen mooie uitzichtpunten op het bos en op de bergen. De bron bleek niet zoveel voor te stellen, gewoon een plas water achter een hekje :-) maar de omgeving maakte veel goed. Omdat er stond aangegeven dat er hier ook aardpiramides te zien waren, zijn we nog een stukje doorgelopen en geklommen. Maar het pad werd steeds smaller en steiler en de bebossing werd steeds dunner en dus liepen we op een gegeven moment op een paadje van amper een halve meter breed met er vlak naast een afgrond van peilloze diepte. Dat werd ons alletwee iets te gortig en dus zijn we omgekeerd en terug gegaan. Maar al met al was het een mooie tocht, we hebben er nog spierpijn van.... :-)

De dag erna zijn we naar St. Véran geweest. Dat is het hoogste bewoonde dorpje in Frankrijk en ligt op 2040 meter hoogte. Het is het meest romantische alpendorp wat ik ooit heb gezien! :-) Het ligt schitterend tussen de besneeuwde bergen. De huizen zijn in traditie gebouwd en de voorkant van alle huizen staan op het zuiden gericht. Ze hebben allemaal een stenen onderbouw met dikke muren met daarbovenop twee verdiepingen van hout. Daar bewaart men hooi, graan en stro. We hebben er in een ontzettend leuk tentje verrukkelijk geluncht en daarna hebben we er eindeloos rondgelopen, ookal is het dorpje eigenlijk niet zo groot. Er hangt zo een rustig en gemoedelijk sfeertje dat ik er wel dagen had willen blijven. Omdat het zonnetje lekker scheen en er een lekker koel windje stond, had ik niet in de gaten dat ik behoorlijk aan het verbranden was, hetgeen nu dus heeft geresulteerd in twee vuurrode armpjes en dito decolleté.... :-).

Gisteren hebben we weer even een rustige dag gehouden. Lekker beetje boodschappen gedaan en door Embrun geslenterd. Het begint een beetje drukker te worden en dat is best gezellig. Hier ook weer veel leuke souvenir winkels. Als klap op de vuurpijl hebben we gisteravond bij de Vietnamees gegeten... :-) Is dat logisch als je in Frankrijk bent? Nee, maar wel erg lekker! :-)

Vandaag ook weer een relax dagje. Zitten nu dus bij de McDonalds een ijsje te eten. Kan me bijna niet voorstellen dat we het ook een paar dagen ontzettend koud hebben gehad. Straks even vlees halen voor vanavond en dan steken we vanavond de BBQ weer aan! :-)

Morgen gaan we de berg beklimmen die achter onze camping ligt. Het pad begint bij het kleine Lac de St. Apollinaire en gaat dan behoorlijk heftig omhoog dus het wordt een titanenslag vrees ik.... ;-) Het uitzicht van boven schijnt wel mooi te zijn dus gooien we de rugzak vol met proviand en dan zien we wel hoe lang het gaat duren voordat we boven zijn!

Jullie horen later weer van mij!

Oja, Wietske, we hebben vanmorgen om 5 uur aan je gedacht... ;-) Hoop wel dat het je voor de rest een beetje bevalt?

Veel liefs voor iedereen!

Groetjes, Hellen en Arno