Weer thuis.....

Tja, en toen zat het er alweer helemaal op! Afgelopen vrijdag waren we weer in het land en gisteravond was ik weer in mijn eigen huis. Het is wel weer beestachtig wennen. En ik vind mijn huis opeens heel erg groot.... :-) Ik had vanmorgen zoveel ruimte toen ik me aan het douchen en aankleden was! :-)

Maargoed, het kamperen is me dus mega-goed bevallen. Ik ben wel iemand die graag ook verre reizen blijf maken, maar aangezien dat toch niet ieder jaar meer mogelijk is, vind ik het met de caravan op vakantie gaan een perfecte manier om toch nieuwe plekken te ontdekken. We zitter er dus ernstig over te denken om zelf een caravannetje te kopen want iedere keer zo een ding huren is natuurlijk hartstikke duur. Maar eens even kijken hoe dat gaat lopen...

De terugreis is voorspoedig gegaan. We waren voornemens om de hele weg terug buiten de tolwegen om te gaan maar daar zijn we op teruggekomen. Het is wel ontzettend leuk en gezellig om via de Route National te rijden maar het schiet dus echt voor geen meter op! Je gaat van het ene dorpje naar het andere dorpje en daar moet je toch in slow motion doorheen dus dat ging veel te lang duren. De eerste dag (donderdag) zijn we tot 8 uur 's avonds doorgereden en zijn toen op zoek gegaan naar een camping om te overnachten. Die konden we in eerste instantie niet meteen vinden. Maar uiteindelijk kwamen we bij een kasteelachtige boerderij terecht met mensen die op hun land een camping hadden. Het zag er beeldig uit. De voorzieningen waren niet echt geweldig maar gelukkig hadden we onze luxe sleurhut dus dat was geen probleem! :-)

Vrijdag weer op pad gegaan en het weer werd steeds slechter... :-( Wat me trouwens ook is opgevallen dat je een "neger" op de weg bent als je met een caravan rijdt! Het wordt je hoogst kwalijk genomen als je in gaat halen en als je in wil voegen is dat ook een drama. Arno en ik hebben er maar een humoristische draai aan gegeven. We hebben een club op gericht genaamd: "Vrienden van Arno en Hellen met caravan op de Weg". Iedereen die zich mateloos aan ons zat te ergeren en zo nodig moest toeteren, met lichten flikkeren, handgebaren maken, enzovoorts, werd meteen lid van onze club! :-) Ik moet zeggen, er zijn veel nieuwe leden toegetreden.... :-) Eén lid kwam zich zelfs persoonlijk aan mijn loket (lees: autoraampje) melden om lid te worden! Nadat hij ons door het raampje had toegeschreeuwd dat Arno een "klingelende zot" was (het was in België) hebben we deze persoon erelid gemaakt van onze club! :-)

Anyway, we maken er wel een grapje over maar het was echt opvallend hoe agressief het gedrag is tegenover caravanrijders. Er lopen een hoop gefrustreerde rond blijkt maar weer.

Maar nu zit het er allemaal weer op en zit ik weer alleen thuis (niet leuk!) na te genieten. Ik heb genoten van Frankrijk en wil er zeker nog weer eens naar terug. Maar eerst zijn er uiteraard weer andere gebieden die op me liggen te wachten! ;-)

Tegen die tijd blaas ik dit weblog weer nieuw leven in. Tot dan allemaal! :-)

Veel liefs,

Hellen